تغذیه و بیماری های روماتیسمی

بیماری های روماتیسمی روی تاندون ها، رباط ها، استخوان ها و ماهیچه های مفاصل تاثیر می گذارد.

از دهه 1930، محققان در حال بررسی ارتباط بین رژیم غذایی و آرتریت بوده اند. زمانی که ارتباط واضح بین آرتریت و تغذیه مربوط به بیماری سلیاک نشان داده شد. در وضعیت خودایمنی، گلوتن بدون شک محرکی برای سیستم ایمنی است و منجر به التهاب شدید در دستگاه گوارش، پوست و مفاصل می شود. با این حال، بررسی گلوتن یا سایر مواد مغذی به عنوان محرک برای انواع دیگر آرتریت، مانند استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید، چالش برانگیزتر بوده است.

رژیم غذایی سالم

– غذاهای متنوع بخورید

– غذایی که می خورید را با فعالیت بدنی متعادل کنید، وزن خود را حفظ یا بهبود بخشید

– یک رژیم غذایی با مقدار زیادی از محصولات غلات و سبزیجات و میوه ها انتخاب کنید

– رژیم غذایی کم چرب را انتخاب کنید

– یک رژیم غذایی با قند متوسط انتخاب کنید

ما همیشه بیماران خود را به خوردن “غذای واقعی” تشویق می کنیم. این به این معنی است که از غذاهای فرآوری شده که اغلب حاوی سطوح بالایی از مواد نگهدارنده، قند اضافی و چربی‌های اشباع هستند اجتناب کنید. هر چه بیشتر بر آنچه می خورید کنترل داشته باشید، فواید کلی برای سلامتی و آرتریت خود خواهید داشت.

سوء تغذیه

شایع ترین کمبود ویتامین ها و مواد معدنی مشاهده شده در بیماران مبتلا به RA، اسید فولیک، ویتامین C، ویتامین D، ویتامین B6، ویتامین B12، ویتامین E، اسید فولیک، کلسیم، منیزیم، روی و سلنیوم است. افزایش مصرف آنتی اکسیدان هایی مانند سلنیوم و ویتامین E ممکن است آسیب رادیکال های آزاد تورم و درد را کاهش دهد. با این حال، تا به امروز، هیچ کارآزمایی بالینی انسانی که به طور قانع کننده ای کارایی استفاده از آنتی اکسیدان ها را اثبات یا رد کند، وجود نداشته است. همچنین مصرف مکمل کلسیم و ویتامین D برای کاهش خطر پوکی استخوان توصیه می شود.

حساسیت های غذایی و ارتباط آنها با RA

در برخی بیماران، غذاهای خاص علائم RA را تشدید می‌کنند. افراد مبتلا به RA ممکن است بهبودهای موقت خود به خودی داشته باشند.

درمان حذف رژیم غذایی روشی برای تعیین حساسیت غذایی بیماران است. در رژیم های غذایی حذفی از یک غذای خاص یا گروهی از غذاها مانند شیر، گوشت یا غذاهای فرآوری شده که به عنوان عامل اصلی آلرژی شناخته می شوند، اجتناب می  شود. این غذاها برای مدت زمان مشخصی از رژیم غذایی حذف می شوند. سپس غذاها به تدریج یکی یکی دوباره امتحان می شوند تا مشخص شود که آیا هر یک از آنها باعث واکنش می شود یا خیر.

پانچ و همکارانش، در یک مطالعه کنترل‌شده که در آن علائم مرتبط با حساسیت غذایی مورد مطالعه قرار گرفت، بهبود موقت علائم و نشانه‌های RA با حذف و اصلاح رژیم غذایی را نشان دادند. در طول این مطالعه زمانی که بیمار ناشتا بود یا رژیم غذایی محدودی داشت، علائم بیماران به طور قابل توجهی بهبود یافت. با این حال، هنگامی که بیمار شیر را دوباره به رژیم غذایی وارد کرد، دوره‌هایی از درد، مفاصل متورم و حساس و سفتی تجربه شد. به طور مشابه، Kjeldsen-Kragh و همکارانش خاطرنشان کردند که روزه گرفتن ممکن است در کاهش علائم آرتریت روماتوئید مؤثر باشد، با این حال علائم اکثر بیماران با وارد شدن مجدد غذاهای جدید به رژیم غذایی، عود کرد. پس از بازگشت بیمار به رژیم غذایی عادی، درد و ناراحتی اغلب عود می کند.

آیا روزه گرفتن برای درمان علائم RA موثر است؟

فقط تعداد محدودی از مطالعات نشان داده اند که روزه گرفتن به طور موقت درد مفاصل را در RA کاهش می دهد، و هیچ مطالعه ای وجود ندارد که تداوم بهبود را برای بیش از ده روز نشان دهد. بهبود کلی در درد و تورم آرتریت در روز چهارم یا پنجم روزه مشاهده شده است و درد و تورم به طور کلی در طول مدت روزه داری وجود ندارد. با این حال، بیماران مزایای طولانی مدت روزه داری را مشاهده نمی کنند و علائم در عرض یک هفته پس از از سرگیری رژیم غذایی عادی بازمی گردند.

آیا روغن ماهی برای درد آرتروز فوایدی دارد؟

در سال های اخیر، محققان به طور فزاینده ای به مزایای اسیدهای چرب رژیم غذایی و توانایی آنها در تعدیل فرآیند التهابی           علاقه مند شده اند. اسیدهای چرب غذایی مانند اسیدهای چرب امگا 3 موجود در روغن ماهی و حیوانات دریایی از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. متأسفانه آزمایشات کمی با روغن ماهی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید انجام شده است که نتایج مطلوبی را نشان داده است و در نتیجه دوزهای عملی و ایمن هنوز برای این رژیم درمانی ناشناخته است. در بیشتر مطالعات با استفاده از روغن ماهی، فواید آن معمولاً تا حداقل دوازده هفته استفاده مداوم مشاهده نمی شود و به نظر می رسد با طولانی شدن زمان درمان افزایش می یابد. توجه به این نکته حائز اهمیت است که مکمل های روغن ماهی ممکن است با لخته شدن خون تداخل داشته باشند و خطر سکته مغزی را افزایش دهند، به ویژه هنگامی که همراه با آسپرین یا سایر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مصرف شوند. مصرف روغن ماهی همچنین با تغییراتی در عادات روده مانند اسهال مرتبط است و همچنین ممکن است باعث ناراحتی معده شود. تا زمانی که اطلاعات بیشتری در مورد دوزهای ایمن اسیدهای چرب امگا 3 به دست نیاید، مصرف مکمل به شکل کپسول ژلاتین در این بیماران توصیه نمی گردد. افزایش مصرف ماهی های غنی از اسیدهای چرب امگا 3 مانند سالمون، شاه ماهی و ماهی خال دار ممکن است بی خطرتر باشد. اینکه آیا اسیدهای چرب امگا 3 باید به عنوان درمان استاندارد برای RA گنجانده شود، بحث برانگیز است.