کم کاری تیروئید
7 درصد جمعیت کره زمین از کم کاری تیروئید رنج می برند که علت اصلی آن کمبود ید در بدن می باشد. علائم اکثر بیماران مبتلا به کم کاری تیروئید پس از درمان با جایگزینی هورمون تیروئید، کاهش می یابد. البته در برخی موارد مبتلایان ناراضی بوده و به دنبال استفاده از رژیم غذایی مناسب بهبود علائم یا معکوس کردن کم کاری تیروئید خود هستند. مصرف مکملها با ریزمغذیها، ویتامینها یا مواد معدنی مختلف، یا مصرف محدود برخی غذاها یا گروههای غذایی می توانند موثر باشند.
شایع ترین علائم مرتبط با کم کاری تیروئید:
خستگی، ضعف، از دست دادن اشتها، افزایش وزن یا مشکل در کاهش وزن (با وجود کاهش مصرف غذا)، خشکی مو و پوست خشک، ریزش مو، حساسیت به سرما، گرفتگی و درد عضلانی، یبوست، افسردگی، تحریک پذیری، کاهش حافظه، سیکل های قاعدگی غیر طبیعی، کاهش میل جنسی، کندی تکلم (در موارد شدید)، زردی (در موارد شدید)، افزایش اندازه زبان (در موارد شدید)
به طور کلی، رژیم غذایی برای درمان کم کاری تیروئید وجود ندارد. اگرچه ادعاها در مورد رژیم های غذایی کم کاری تیروئید زیاد است، اما هیچ مدرکی مبنی بر اینکه خوردن یا اجتناب از برخی غذاها باعث بهبود عملکرد تیروئید در افراد مبتلا به کم کاری تیروئید می شود وجود ندارد. با این حال، ید کافی در رژیم غذایی برای عملکرد طبیعی تیروئید ضروری است.
ید عمدتاً در غذاهای پروتئین حیوانی و سبزیجات دریایی و به میزان کمتری در غذاهای غنی شده مانند نان، غلات و شیر یافت می شود. مواد غذایی حاوی ید عبارتند از:
جلبک دریایی، ماهی، صدف ماهی (کاد، کنسرو ماهی تن، صدف، میگو)، نمک های خوراکی یددار، لبنیات (شیر، پنیر، ماست)، تخم مرغ، جگر گاو و مرغ.
ید در برخی از غذاهای گیاهی از جمله سویا و سبزیجات چلیپایی مانند کلم، کلم بروکلی، گل کلم و کلم بروکسل وجود دارند.
پرکاری تیروئید
3/1 درصد مردم جهان مبتلا به پرکاری تیروئید می باشند. بیماری گریوز علت اصلی پرکاری تیروئید در سطح جهان است، اما علل دیگر شامل گواتر ندولر سمی و فاز پرکاری تیروئید تیروئیدیت است. درمان های مرسوم برای درمان پرکاری تیروئید، داروهای ضد تیروئید، درمان با ید رادیواکتیو و جراحی تیروئید است که هر کدام خطرات و مزایای بالقوه مربوط به خود را دارند.
ندول های تیروئید
ندول های تیروئید به طور اتفاقی در تصویربرداری رادیولوژیک تشخیص داده می شوند. 15-7 درصد ندول ها ممکن است بدخیم باشند. اگر ندول های خوش خیم به اندازه کافی بزرگ باشند، جراحی تیروئید توصیه می شود. ندول های خوش خیم یا غیر مشکوک با سونوگرافی در فواصل زمانی معین کنترل می شوند. با توجه به مزمن بودن نظارت لازم برای ندولهای خوشخیم، بیماران معمولاً به دنبال روشهای غذایی یا روشهای دیگر برای کاهش اندازه ندولهای تیروئید خود هستند.
چه مواد مغذی روی تیروئید تأثیر می گذارد؟
ریزمغذی ها، عمدتاً ید و سلنیوم، برای سنتز و عملکرد هورمون تیروئید مورد نیاز هستند. ید جزء ضروری هورمون های تیروئید است و کمبود آن به عنوان شایع ترین علت آسیب مغزی قابل پیشگیری در جهان محسوب می شود.
استرس رژیم غذایی را محدود کنید
استرس رژیم غذایی در بدن شما ناشی از خوردن غذاهایی است که ایجاد می کنند:
التهاب، حساسیت یا پاسخ آلرژیک، افزایش یا نوسانات سریع در قند خون
یا حاوی:
سموم یا مواد شیمیایی که می توانند پاسخ های ایمنی را تحریک کنند، مقادیر بالای چربی های ناسالم
شما می توانید با ایجاد برخی تغییرات استراتژیک به از بین بردن استرس رژیم غذایی کمک کنید.
غذاهای فرآوری شده را حذف کنید
غذاهای فرآوری شده تاثیر مستقیمی بر عملکرد تیروئید ندارند، اما زمانی که به شدت فرآوری شده باشند، مانند پیتزای منجمد، برای هیچ کس مفید نیستند. برخی از غذاهای فرآوری شده (مانند گوشت های فرآوری شده) حتی حاوی مواد خاصی هستند که سرطان زا می باشند.
نمک را از روی میز بردارید
اکثر آمریکایی ها نمک زیادی مصرف می کنند. دستورالعمل های فعلی USDA نشان می دهد که بزرگسالان بیش از 2300 میلی گرم سدیم در روز مصرف نمی کنند. از آنجایی که بسیاری از غذاهای بسته بندی شده از قبل حاوی سدیم هستند، افزودن نمک خوراکی به غذاها ممکن است شما را از حد مجاز خارج کند. شواهد محدودی وجود دارد که نشان میدهد اشکال طبیعی نمک برای شما سالمتر هستند، اما سدیم به هر شکلی که بیش از حد مصرف شود، میتواند ناسالم باشد.
چربی های خوب را اضافه کنید
چربی های مفید مانند روغن زیتون، آووکادو و آجیل های سالم را در رژیم غذایی خود بگنجانید. اینها دارای خواص ضد التهابی هستند که ممکن است به حمایت از سیستم ایمنی بدن شما کمک کند. ماهی قزل آلا همچنین منبع عالی چربی خوب است، اما برای حداکثر ارزش غذایی، ماهی آزاد صید شده را به جای ماهی آزاد پرورشی انتخاب کنید.
شیرینی ها را محدود کنید
خوردن بیش از حد شکر تصفیه شده می تواند التهاب را افزایش دهد و ابتلا به بیماری تیروئید و همچنین خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش می دهد. برای کمک به کاهش این خطر و کاهش استرس غذایی، عسل، ملاس، نوشابهها و سایر اشکال قند را حذف کنید و نوشیدنیهای رژیمی و شیرینکنندههای مصنوعی را به طور کامل از رژیم غذایی خود حذف کنید.
مصرف کافئین را کاهش دهید
کافئین یک محرک قوی است. این بدان معناست که مصرف روزانه زیاد قهوه، چای یا نوشابه های کافئین دار می تواند غدد آدرنال شما را خسته کند، سطح کورتیزول شما را بالا ببرد و در واقع هرگونه تعادل قند خون را از بین می برد.
از خوردن بیش از حد در یک وعده غذایی خودداری کنید
خوردن تا زمانی که سیر شوید باعث افزایش قند خون شما می شود که معمولاً با افت یا سقوط همراه است. این یک عامل استرس زا در رژیم غذایی است که می توان با متعادل کردن وعده های غذایی خود از نظر کالری و قطع آن پس از احساس سیری از آن جلوگیری کرد. غذا خوردن آگاهانه یک استراتژی مفید برای جلوگیری از پرخوری است که می تواند به هضم غذا نیز کمک کند.
به بدن خود یک استراحت غذایی شبانه بدهید
سعی کنید بعد از ساعت 8 بعد از ظهر غذا نخورید. و قبل از خوردن صبحانه به بدن خود 10 تا 12 ساعت استراحت دهید. زمانی که می خوابید، بدن شما شروع به تولید هورمون های تیروئید، آدرنال و رشد می کند. انرژی این تولید را از چربی ذخیره شده شما می گیرد و در هنگام خواب می سوزاند.
اگر بین غذا خوردن در شب و دوباره صبح فاصله بسیار کوتاهی داشته باشید، بدن شما هرگز این پیام را دریافت نمی کند که زمان تغییر به حالت چربی سوزی فرا رسیده است. مطالعات نشان داده اند که با دادن یک استراحت 10 تا 12 ساعته، بدن خود را تشویق می کنید تا این پیام را دریافت کند.
سموم را از بین ببرید
هورمونها، آنتیبیوتیکها و آفتکشها سم هستند و میتوانند پاسخهای خودایمنی و التهابی را تحریک کنند. تا حد امکان غذاهای ارگانیک، بدون هورمون، بدون آنتی بیوتیک و بدون آفت کش مصرف کنید.
رژیم غذایی فاقد گلوتن
بیماری سلیاک یک وضعیت خودایمنی است که باعث واکنش ایمنی در دستگاه گوارش شما به گلوتن، پروتئین موجود در گندم، جو و چاودار می شود که منجر به آسیب در روده کوچک شما می شود. ابتلا به این بیماری می تواند باعث جذب ضعیف مواد مغذی مانند ید و سلنیوم شود که برای سلامت تیروئید حیاتی هستند و توانایی بدن شما برای جذب داروهای جایگزین هورمون تیروئید (لووتیروکسین) را کاهش دهد.
رژیم کم کربوهیدرات
رژیم غذایی با گلیسمی پایین، رژیم کم کربوهیدرات به حفظ تعادل قند خون کمک می کند، اما بیشتر بر تعداد کربوهیدرات هایی که می خورید تمرکز می کند.
قبل از اینکه هر یک از روش های غذایی فوق را امتحان کنید، حتماً با پزشک خود مشورت نمایید.